کد مطلب:43601 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:20

گنجینه پرسمان » خانواده و زندگي

پدر و مادرم ديگران رابه رخ ما ميكشند، اين رفتار باعث شده من نتوانم مشكلاتم را با آنها در ميان بگذارم و گاهي متوسل به دروغ و گاهي آرزوي مرگ ميكنم و يا آرزوي جدايي از آنها، لطفاً مرا راهنمايي كنيد.

قبل از هر چيز به پدر و مادر شما درود ميفرستيم و سپس به شما سلام ميكنيم. البته خود ميدانيد كه ما پدر و مادر شما را نميشناسيم، ولي نامه فرزند آنان را كه حاوي مسائل برجستهاي است در پيش رو داريم و اين خود براي ما كافي است كه پدر و مادري را در آينه فرزند خود آن هم در آينه نامه وي بنگريم و به ايشان درود بفرستيم كه چنين فرزنداني تربيت كردهاند.

درود بر پدر و مادري كه به دختري شانزده ساله در جامعهاي مورد تهاجم فرهنگي آموخت كه ابتداي نامهاش بهترين جملهاي كه ما تاكنون در ابتداي نامههاي ارسالي ديدهايم بنگارد:

به نام خدايي كه هر چه داريم از اوست

درود بر پدر و مادري كه آرزو دارند فرزنداني شايسته، تقديم جامعه كنند و بي تفاوت به دنبال خوشگذراني نيستند و هر دم اين آرزو را بر زبان ميآورند گر چه از نظر تربيتي و روانشناسي نبايستي آرزوهاي خود را بر زبان بياورند و فرزندان خود را در مقايسه با ديگران قرار دهند و روح لطيف آنان رإ؛ خخ آزرده سازند.

چنين روشي فرزندان را منفعل ميكند و نتيجه مطلوب را نميدهد و نتيجهاش همان كم رويي ميشود كه شما به آن اشاره كردهايد، قطعاً گفتار و رفتار توهينآميز پدر و مادر كه ديگران را به رخ شما ميكشند يكي از علل كم رويي شما بوده است.

گر چه پدر و مادر قصد آزار شما را نداشتهاند و ميپندارند با اين روش ميتوانند در فرزندان خود تحريكي ايجاد كنند، غافل از اين كه اين برخوردها نتيجه معكوس داشته است و مايه تحقير فرزندان خود ميشود.

ما بايد از هر چيز و هر كس به اندازه وسع و توانايي اش توقع داشته باشيم. اصلاً فرزندان ثمره و ميوه همان درختي هستند كه ريشه در وجود پدر و مادر دارد، هرگز نبايستي بيش از حد انتظار بازدهي داشت از كوزه همان برون تراود كه در اوست

آيا پدران و مادراني كه براي تربيت فرزندان خود از همان دوران جنين زحمت ميكشند و مادراني كه سعي ميكنند بدون وضو به طفلشان شير ندهند با كساني كه اصلاً تا دوران پانزده سالگي فرزندان خود را آدم حساب نميكنند و به فكر تربيت آنها نيستند مساوي هستند؟! هرگز.

آيا پدران و مادراني كه از لحاظ روحي و معنوي در همه ابعاد و زمينهها به فكر بچههاي خود هستند نتيجه مطلوب را نخواهند گرفت؟

البته پدر و مادر شما هم در اين راه تلاش كردهاند و به همين خاطر است كه توقع دارند فرزندشان چنين و چنان باشد و شما هم بحمدالله بسياري از كمالات را داريد، ولي اي كاش آنان ميدانستند كه همه ظرفيتها يكسان نيستند و هر كس استعداد خاصي دارد و هرگز نبايد فرزند خود را با فرزند ديگران مقايسه كرد و هرگز نبايد آرزو كرد كهاي كاش به جاي اين فرزندان، فرزندان ديگري همانند فرزندان فلان كس داشته باشند و از همه خطرناكتر اين است كه جلوي روي فرزند اين آرزوها را بر زبان آورند، ولي شمإ؛حح هم ناخودآگاه اين آرزوها را كردهايد (البته آرزوي شما به جا و بدون زيان است) چرا شما مهرپور را ميستاييد؟ چرا وي براي شما يك الگوي خوب است؟ چرا در آرزوي ديدار مجدد او هستيد؟ چرا متأسفيد كه شماره تلفن نداشتهايد كه به او بدهيد؟ چرا فكر ميكنيد امثال خانم مهرپورها كم هستند؟!

همه اينها مشابه همان آرزوهاي پدر و مادر است؛ يعني انسان ميخواهد به الگوي دلخواهش نزديك شود. مطمئن باشيد كه پدر و مادرتان شما را از صميم قلب دوست دارند و از روي علاقه آرزو ميكنند كه شما از هر جهت كمال پيدا كنيد و هرگز نميخواهند شما را تحقير كنند گر چه در روش خود اشتباه ميكنند. كمتر پدر و مادري يافت ميشود كه آرزوي خوشبختي و سعادت فرزند خود را نداشته باشند.

خواهر گرامي! نامه شما از معدود نامه هايي است كه اين چنين از استحكام و انسجام و شفافيت برخوردار است، شما كاملاً درد را شناختهايد و بيان كردهايد و اميدواريم به راحتي درمان را نيز تشخيص دهيد و آن را عملي سازيد.

هرگز از دريچه خشم و نفرت به سخنان پدر و مادر نگاه نكنيد. احساسات پاك شما كه جريحه دار شده است قابل فهم است، ولي هرگز احساسات را جايگزين تعقل و تفكر و تدبر نكنيد. به جنبههاي مثبت رفتاري و گفتاري پدر و مادرتان و زحمات چندين ساله آنان نيز توجه داشته باشيد. عشق و علاقه آنان و تلاش شبانه روزي شان را ارج نهيد و سپاس گزار باشيد و سفارش خداي بزرگ را كه احسان به پدر و مادر است فراموش نكنيد و بدانيد كه خير شما در نيكي به پدر و مادر است.

آيا ما ميتوانيم بيداري يك شب مادر را در كنار گهواره خود، سپاس گوييم آيا ميتوانيمتر و خشك كردن چندين سال كودكي را جبران كنيم؟ هرگز نميتوانيم با هيچ وسيلهاي جز با مهرباني و لبخند اين زحمات را جبران كنيم. پس هرگز به فكر جدايي خود از ايشان نباشيم و هرگز خوبيها را با بديها پاسخ ندهيم.

خواهر گرامي!

شيطان همواره در كمين انسانها است، شيطان وسوسه گر است، شيطان ميخواهد انسانها را از هم دور كند، شيطان با دوستيها و رفاقتها و صله رحم سخت مخالف است، شيطان كينهها را در دلها شعله ور ميكند، شيطان بچهها را از پدر و مادر و پدر و مادرها را از بچهها جدا ميخواهد، شيطان از كاه كوهي ميسازد و كوچكترين دل سوزي را بزرگترين زخم زبان جلوه ميدهد، شيطان چشمهاي بينا را تيره و تار و با افسون خود انسانها را دچار گمراهي ميسازد.

اينك ما فرزندان آدم بايد بسيار هوشيار باشيم و به وسوسههاي شيطان نه بگوييم و خواستههاي شيطان را نقش بر آب سازيم و جز در راه دوستي و صميميت باانسانهاي پاك و زحمتكش، به ويژه پدر و مادركه همه چشم داشتشان به پاره تن و ميوه دلشان؛ يعني فرزندان خود است، گام برنداريم.

تحمل پدر و مادر، تحمل سخنان پدر و مادر، تحمل حتي انتقادهاي نيش دار آنان براي فرزندان، ميمون و مبارك است و عاقبت به خيري و نيك بختي را به ارمغان خواهد آورد.

شما ميتوانيد اين را از همه بزرگ ترها حتي از خانم مهرپرور بپرسيد و آنان در جواب به شما خواهند گفت كه اطاعت از پدر و مادر و محبت به پدر و مادر و نيكي به آنان از اولين عوامل موفقيت در زندگي است.

البته ما ميدانيم كه شما درددل خود را براي اولين بار آن هم براي مشاوره كه بهترين راهنماي انسان است براي ما اظهار كردهايد و هرگز در برابر پدر و مادر بي احترامي نكرده و نميكنيد، ولي ما ميخواهيم بگوييم حتي آرزوي جدايي در دل نداشته باشيد. پدر و مادر نعمتي هستند، كه فقط كساني كه از آن محروم اند ميتوانند كمبود و خلأ آن را احساس كنند. همان طور كه اطاعت از خدا مايه سعادت است، اطاعت از پدر و مادر هم مايه سعادت و درجه بعد از اطاعت از خداي مهربان قرار دارد.و باز هم براي ما نامه بنويسيد.